(...) Jeżeli paralotnia nie zachowa się w sposób oczekiwany podczas wykonywania któregoś z manewrów, ten manewr jest powtarzany dwukrotnie, aby stwierdzić czy też typowe zachowanie tego modelu. Jeśli przypadek się nie powtórzy tylko dwa udane manewry brane są pod uwagę (...)

5.1 Zasady

• "Samoczynne przejście" do lotu: bez żadnej interwencji pilota.
• Paralotnia jest uznawana za "pilotowalną": nawet jeżeli paralotnia jest częściowo podwinięta w zakresie do 40% rozpiętości skrzydła, pilot powinien być zdolny do wykonania 180^o zakrętu w dowolnym kierunku bez pogarszania sytuacji.
• Lot jest "normalny": paralotnia jest w pełni wypełniona i leci z trajektorią zbliżoną do lotu na wprost bez wykonywania żadnych manewrów przez pilota.
• Sterówki: w znaczeniu w jakim jest to rozumiane przez producenta.
• Reakcja pilota: jakiekolwiek przemieszczanie ciężaru ciała, użycie sterówek lub akcesoriów.
• Trymer: blokowalny system regulacji, co oznacza żeby osiągnąć pozycję wyjściową, pilot musi wykonać jakąś czynność.
• Przyspieszacz: jest to system obsługiwany nogami (zwykle) który automatycznie powraca do pozycji wyjściowej po zaprzestaniu oddziaływania pilota.

Uwaga! Jeżeli urządzenia spowalniające (trymery) są wbudowane w skrzydła kategorii Standard lub Tandem, wszystkie procedury muszą być wykonane w dwóch skrajnych położeniach (najszybszym i najwolniejszym).

(...)

5.3 Opis wykonywanych manewrów i oczekiwane zachowanie paralotni

5.3.1 Wypełnienie i start

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: sprawdzenie poprawności instrukcji zawartych w podręczniku użytkownika.

Procedura: pilot powinien zainstalować testowaną paralotnię zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika. Powinien upewnić się o poprawności tych instrukcji za pomocą co najmniej trzech prób wystartowania.

Rezultat: Postępowanie zgodnie z instrukcjami zwartymi w podręczniku użytkownika, powinno spowodować wypełnienie paralotni powietrzem i a następnie start.

5.3.2 Lądowanie

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: sprawdzenie, że jest możliwe wylądowanie bez wykonywania żadnych specjalnych czynności.

Procedura: pilot wykonuje manewr lądowania używając tylko sterówek.

Rezultat: powinno być możliwe wylądowanie na stopach bez konieczności wykonywania żadnych dodatkowych procedur.

5.3.3 Zakres prędkości (używając tylko sterówek)

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: upewnienie się, że paralotnia posiada odpowiedni zakres prędkości, oraz poinformowanie użytkownika jaki ten zakres jest.

Procedura: maksymalna prędkość (bez akcesoriów) w trakcie 10 s stabilnego lotu, a następnie minimalna prędkość (bez akcesoriów) w trakcie 10 s stabilnego lotu jest rejestrowana w sposób ciągły i automatyczny (rejestrowanie graficzne lub numeryczne).

Rezultat:

Standard: różnica pomiędzy prędkościami minimalną i maksymalną nie powinna być mniejsza niż 10 km/h;

Performance: różnica pomiędzy prędkościami maksymalną i minimalną z trymerami ustawionymi w "najwolniejszym" położeniu, nie powinna być mniejsza niż 10 km/h;

Competition: żaden zakres prędkości nie jest wymagany narzucony, ale prędkości są rejestrowane,

Tandem: różnica pomiędzy prędkościami minimalną i maksymalną nie powinna być mniejsza niż 12 km/h;

5.3.4 Zachowanie paralotni podczas używania akcesoriów (bez używania sterówek)

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: upewnienie się, że akcesoria nie mogą spowodować odstępstw od normalnego lotu (frontsztal przy dużej prędkości, spadochronowanie przy małej prędkości).

Procedura przy prędkości minimalnej: trymery są ustawiane w pozycji "najwolniejszej". Ta pozycja jest utrzymywana przez 10 s. Zachowanie paralotni jest obserwowane. Prędkość jest rejestrowana w sposób ciągły i automatyczny (zapis graficzny).

Procedura przy prędkości maksymalnej: przyspieszacz lub trymery (lub inne akcesoria), są ustawiane w maksymalnych dostępnych położeniach, bez żadnych manewrów sterówkami; taka pozycja jest utrzymywana przez 10 s. Zachowanie paralotni jest obserwowane. Prędkość jest rejestrowana w sposób ciągły i automatyczny (zapis graficzny).

Rezultat: "normalny lot", żadne zakłócenia trajektorii lotu nie są dopuszczalne. Maksymalny zakres prędkości jest obliczany i rejestrowany.

5.3.5 Stabilność pozioma (bez używania przyspieszacza)

Dotyczy: standard i performance.

Cel: sprawdzenie stabilności paralotni w osi poziomej.

Procedura: z trymerami (jeżeli są) ustawionymi w położeniu "najszybszym", pilot zwalnia stopniowo używając sterówek. W punkcie przeciągnięcia, błyskawicznie odpuszcza sterówki.

Rezultat:

Standard: żadnego nurkowania w przód poza kąt 45 stopni, frontsztal jest dopuszczalny ale bez zmiany kierunku lotu;

Performance: żadnego nurkowania w przód poza kąt 90 stopni (horyzont), frontsztal jest dopuszczalny ale bez zmiany kierunku lotu większej niż 90 stopni; samoczynne przejście do "pilotowalnego" lotu.

5.3.6 Wyjście ze spadochronowania (używając sterówek)

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: sprawdzenie zdolności skrzydła do wyjścia ze spadochronowania

Procedura:

Etap 1: pilot spowalnia paralotnię używając trymerów (jeśli są);

Etap 2: pilot kontynuuje spowalnianie używając sterówek, aby uzyskać trajektorię maksymalnie zbliżoną do pionowej, ale bez wchodzenia w przeciągnięcie; w tym momencie pilot przesuwa sterówki płynnie i stopniowo w położenie najwyższe; jeżeli paralotnia pozostanie w fazie spadochronowania, po 4 s oczekiwania, pilot interweniuje zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika.

Rezultat:

Standard: samoczynne wyjście w czasie krótszym niż 4 s, z nurkowaniem mniejszym niż 45^o,brak zmian kierunku większych niż 90^o w żadną ze stron od początkowej osi lotu.

Performance: samoczynne wyjście w czasie krótszym niż 4 s, z nurkowaniem mniejszym niż 90^o (horyzont). Brak zmian kierunku większych niż 180^o w żadną ze stron od początkowej osi lotu.

Competition: samoczynne wyjście w czasie krótszym niż 4 s, z nurkowaniem mniejszym niż 90^o (horyzont). Brak zmian kierunku większych niż 180^o w żadną ze stron od początkowej osi lotu. Jeżeli faza spadochronowania jest stabilna, pilot postępuje zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika i powinien przejść do "pilotowalnego" lotu przez następne 4 s bez wywoływania ciągu niebezpiecznych wypadków.

Tandem: samoczynne wyjście w czasie krótszym niż 4 s, z nurkowaniem mniejszym niż 90^o (horyzont). Brak zmian kierunku większych niż 90^o w żadną ze stron od początkowej osi lotu.

5.3.7 Wyjście ze spadochronowania używając taśm "B" ("C"- lub jakiegokolwiek innego systemu opisanego w podręczniku użytkownika) - powolne odpuszczenie

Dotyczy: standard, performance.

Cel: sprawdzenie zdolności skrzydła do przejścia do "normalnego lotu" przy wyprowadzania ze spadochronowania. Sprawdzenie możliwości bezpiecznego używania tej metody szybkiego opadania (o ile jest to zalecane przez podręcznik użytkownika) oraz sprawdzenie stabilności w osi poziomej.

Procedura:

Etap 1: pilot spowalnia paralotnię używając trymerów (jeśli są);

Etap 2: pilot ciągnie za taśmy "B" aby uzyskać trajektorię maksymalnie zbliżoną do pionowej; w tym momencie on powoli płynnie i stopniowo odpuszcza taśmy, (jeżeli paralotnia pozostanie w fazie spadochronowania, po 4 s oczekiwania, pilot interweniuje zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika).

Rezultat:

Standard: nurkowanie mniejsze niż 45^o, frontsztal jest dopuszczalny. Brak zmian kierunku większych niż 90^o w żadną ze stron od początkowej osi lotu oraz samoczynne przejście do "normalnego" lotu.

Performance: nurkowanie mniejsze niż 90^o, przejście do "pilotowalnego" lotu w ciągu 4 s po interwencji pilota, jeżeli to konieczne, bez wywoływania ciągu niebezpiecznych wypadków.

5.3.8 Wyjście ze spadochronowania używając taśm "B" ("C"- lub jakiegokolwiek innego systemu opisanego w podręczniku użytkownika) - szybkie odpuszczenie

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: sprawdzenie zdolności skrzydła do przejścia do "normalnego lotu" przy wyprowadzania ze spadochronowania lub metody szybkiego opadania opisanej w podręczniku użytkownika. Sprawdzenie bezpieczeństwa tej metody przy zastosowaniu szybkiego odpuszczenia taśm nośnych i sprawdzenie stabilności w osi poziomej.

Procedura:

Etap 1: pilot ustawia trymery w pozycji "najszybszej" (bez używania przyspieszacza).

Etap 2: pilot ciągnie za taśmy "B" aby uzyskać trajektorię maksymalnie zbliżoną do pionowej; w tym momencie on raptownie odpuszcza taśmy, (jeżeli paralotnia pozostanie w fazie spadochronowania, po 4 s oczekiwania, pilot interweniuje zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika).

Rezultat:

Standard: nurkowanie mniejsze niż 45^o, frontsztal jest dopuszczalny o ile nie wystąpią zmiany i nastąpi samoczynne przejście do "pilotowalnego" lotu.

Performance: nurkowanie mniejsze niż 90^o, przejście do "pilotowalnego" lotu w ciągu 4 s od momentu rozpoczęcia interwencji pilota, bez wywoływania ciągu niebezpiecznych wypadków.

Competition: nurkowanie mniejsze niż 90^o, przejście do "pilotowalnego" lotu w ciągu 4 s od momentu rozpoczęcia interwencji pilota.

Tandem: procedura jest wykonywana zgodnie z instrukcjami zawartymi podręczniku użytkownika; jeżeli podręcznik zakazuje tego manewru - nie jest on testowany. Powrót do "pilotowalnego" lotu po 4 s od rozpoczęcia interwencji pilota.

5.3.9 Zdolności skrętne

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: upewnienie się, że paralotnia ma dobre właściwości skrętne.

Procedura: w skrzydła wyposażone w akcesoria (trymery) "najwolniejsze" położenie jest ustawiane; pilot przeprowadza zakręt 360^o w jedną stronę, zawraca i przeprowadza zakręt 360^o w przeciwną stronę.

Rezultat:

Standard: zakręt wykonywalny bez przemieszczania ciężaru. Całkowity czas wykonania manewru nie przekracza 18 s (czas mierzony jest w momencie lotu na wprost kamery).

Performance: zakręt wykonywalny z przemieszczaniem ciężaru (gdy to konieczne). Całkowity czas wykonania manewru nie przekracza 20 s (czas mierzony jest w momencie lotu na wprost kamery).

Competition: zakręt wykonywalny z przemieszczaniem ciężaru (gdy to konieczne). Całkowity czas wykonania manewru nie przekracza 23 s (czas mierzony jest w momencie lotu na wprost kamery).

Tandem: zakręt wykonywalny z przemieszczaniem ciężaru (gdy to konieczne). Całkowity czas wykonania manewru nie przekracza 23 s (czas mierzony jest w momencie lotu na wprost kamery).

5.3.10 Łatwość manewrowania

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: upewnienie się, że jest możliwe wykonanie raptownego skrętu w celu uniknięcia kolizji, bez przerywania fazy lotu.

Procedura: w szybkim locie (sterówki całkowicie odpuszczone), pilot zaciąga jedną ze sterówek w jej maksymalne położenie; po wykonaniu 90-stopniowego zakrętu, pilot odpuszcza sterówkę, czeka na ustabilizowanie lotu, następnie powtarza manewr w przeciwnym kierunku.

Rezultat:

Standard: brak przerwania fazy lotu.

Performance: paralotnia nie powinna przerwać fazy lotu. Przemieszczenie ciężaru jest dopuszczalne jeżeli zostało to zasygnalizowane w podręczniku użytkownika.

Competition: paralotnia nie powinna przerwać fazy lotu, a o ile to nastąpi powinna po zakończeniu manewru samoczynnie powrócić do "pilotowalnego" lotu.

Tandem: paralotnia nie powinna przerwać fazy lotu. Przemieszczenie ciężaru jest dopuszczalne jeżeli zostało to zasygnalizowane w podręczniku użytkownika.

5.3.11 Wing over - przeciwstawne zakręty

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: sprawdzenie tendencji do ześlizgów podczas zakrętów i zdolność do przejścia do lotu.

Procedura: pilot przeprowadza serię rytmicznych przeciwstawnych zakrętów o wzrastającej amplitudzie aż do co najmniej 45^o przechylenia i dalej aż do maksimum przechylenia opisanego w podręczniku użytkownika.

Rezultat:

Standard: brak frontsztali i przerywania fazy lotu.

Performance: frontsztale dopuszczalne, powrót do "normalnego lotu" w mniej niż 90^o zakrętu.

Competition: frontsztale dopuszczalne, samoczynny powrót do "normalnego lotu" w mniej niż 90^ozakrętu.

Tandem: brak frontsztali i przerywania fazy lotu.

5.3.12 Wyjście z asymetrycznego podwinięcia

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: celem testu jest symulacja znanego efektu wywoływanego na skrzydle przez turbulencje i obserwacja jej efektu podczas wyprowadzania skrzydła do "normalnego" lub "pilotowalnego" lotu.

Procedura: pilot raptownie wymusza asymetryczne podwinięcie na 55% (+/- 5%) rozpiętości skrzydła skierowane do tyłu pod kątem 45^o. Aby osiągnąć ten efekt pilot wykonuje dowolne, przez siebie wybrane manewry (wybrane linki nośne, taśmy nośne, zagięcie linek itp.) i przenosi swój ciężar od strony zawiniętej, nie używając sterówek przez 4 s, następnie, jeżeli jest to konieczne, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika aby powrócić do "normalnego lotu".

Rezultat:

Standard: powrót do "pilotowalnego lotu" w mniej niż 4 s i zmiana kierunku mniejsza niż 180^o.

Performance: powrót do "pilotowalnego lotu" w mniej niż 4 s i zmiana kierunku mniejsza niż 360^o.

Competition: jeśli powrót do "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po 360^o rotacji, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika i skrzydło powinno powrócić do "pilotowalnego lotu" po mniej niż 360^o i 4 s, bez powodowania serii następujących po sobie wypadków.

Tandem: powrót do "pilotowalnego lotu" w mniej niż 4 s i zmiana kierunku mniejsza niż 360^o.

5.3.13 Wyjście z utrzymywanego asymetrycznego podwinięcia

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: celem testu jest zasymulowanie znanego efektu wywoływanego na skrzydle przez turbulencje i obserwacja przejścia do "normalnego" lub "pilotowalnego lotu" i sprawdzenie możliwości wyjścia z rotacji utrzymanej przez 2 x 360^o.

Procedura: pilot raptownie wymusza asymetryczne podwinięcie na 55% (+/- 5%) rozpiętości skrzydła odchylenie do tyłu o 45^o lub tak dużo ile jest konieczne aby zainicjować swobodną rotację, odchylenie do tyłu o 45^o w stosunku do cięciwy. Aby osiągnąć ten efekt pilot wykonuje dowolne, przez siebie wybrane manewry (wybrane linki nośne, taśmy nośne, zagięcie linek itp.); przenosi swój ciężar od strony zawiniętej, utrzymuje podwinięcie przez 2 x 360^o obroty, jeżeli jest to fizycznie możliwe, następnie szybko odpuszcza sterówki.

Rezultat:

Standard: samoczynne przejście do "pilotowalnego lotu" w mniej niż 360^o

Performance: jeżeli powrót do "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po jednej 360^o rotacji lub po 4 s, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika i skrzydło powinno powrócić do "pilotowalnego lotu" po mniej niż 90^o i 4 s w od momentu rozpoczęcia interwencji.

Competition: jeżeli powrót do "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po jednej 360^o rotacji, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika i skrzydło powinno powrócić do "pilotowalnego lotu" po mniej niż 90^o i 4 s.

Tandem: samoczynne przejście do "pilotowalnego lotu" w mniej niż 360^o.

5.3.14 Wyjście z negatywki

Dotyczy: standard, performance, tandem.

Cel: obserwacja wyjścia z celowo wykonanej negatywki, oraz stabilności wzdłuż trzech osi.

Procedura: jeżeli istnieją trymery powinny być ustawione w położeniu "najszybszym" i pilot zwalnia do najmniejszej prędkości lotu następnie zaciąga jedną sterówkę do najgłębszej dostępnej pozycji podczas gdy druga sterówka jest w tym samym czasie zupełnie odpuszczona; ta pozycja jest utrzymywana przez jeden 360^o obrót, pilot zupełnie odpuszcza obie sterówki.

Rezultat:

Standard: paralotnia powinna samoczynnie przejść do "pilotowalnego lotu" a rotacja powinna trwać mniej niż 360^o w tym samym kierunku co spirala.

Performance: paralotnia może kontynuować rotację przez maksymalnie 360^o zanim samoczynnie przejdzie do "pilotowalnego lotu" przez mniej niż 90^o.

Tandem: paralotnia powinna samoczynnie przejść do "pilotowalnego lotu" a rotacja powinna trwać mniej niż 2 x 360^o w tym samym kierunku co spirala.

5.3.15 Wyprowadzenie z niesymetrycznego podwinięcia

Dotyczy: standard, performance, tandem.

Cel: upewnienie się o możliwości wyprowadzenia do "normalnego" lub "pilotowalnego lotu" po wystąpieniu przypadkowego asymetrycznego podwinięcia.

Procedura: pilot zwalnia skrzydło do minimalnej prędkości lotu, następnie raptownie zaciąga jedną sterówkę aby wejść w niesymetryczne przeciągnięcie. W tym momencie odpuszcza szybko obie sterówki.

Rezultat:

Standard: samoczynne przejście do "normalnego lotu" bez zmiany kierunku większej niż 90^o w obie strony od początkowej osi lotu.

Performance: jeżeli powrót do "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po jednej 180^o rotacji, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika i powinien wyprowadzić skrzydło do normalnego lotu najpóźniej po 90^o w każdą ze stron od osi lotu występującej w momencie rozpoczęcia interwencji.

Tandem: jeżeli powrót do "normalnego" lub "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po jednej 180^o rotacji, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika i powinien wyprowadzić skrzydło do normalnego lotu najpóźniej po 90^o w każdą ze stron od osi lotu występującej w momencie rozpoczęcia interwencji.

5.3.16 Wyjście z symetrycznego podwinięcia

Dotyczy: standard i performance.

Cel: zasymulowanie znanego efektu występującego w locie w turbulentnym powietrzu.

Procedura: pilot pociąga za przednie taśmy nośne i przenosi swój ciężar w taki sposób aby uzyskać symetryczne podwinięcie na krawędzie natarcia. W momencie gdy tylko podwinięcie się pojawi, pilot szybko odpuszcza taśmy.

Rezultat:

Standard: samoczynny powrót do "pilotowalnego lotu" po 4 s i skrzydło nie powinno zanurkować głębiej niż 45^o.

Performance: jeżeli powrót do "pilotowalnego lotu" nie wystąpił po 4 s, pilot postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w podręczniku użytkownika; on powinien wyprowadzić do "normalnego" lub "pilotowalnego lotu" w ciągu 4 s ze zmianą kierunku mniejszą niż 45^o w każdą ze stron od osi lotu istniejącej w momencie rozpoczęcia interwencji i skrzydło nie powinno zanurkować głębiej niż 90^o.

5.3.17 Wyjście z utrzymywanej spirali

Dotyczy: standard, performance, competition, tandem.

Cel: obserwacja zdolności skrzydła do przejścia do "normalnego lotu" po serii 360^o zakrętów.

Procedura: pilot wchodzi w spiralę, utrzymuje ją przez dwa pełne obroty i odpuszcza powoli sterówki na początku trzeciej zwitki.

Rezultat:

Standard: samoczynne przejście do "normalnego lotu" po mniej niż 360^o.

Performance: samoczynne przejście do "pilotowalnego lotu" po mniej niż 360^o.

Competition: jeżeli paralotnia nie przechodzi do "pilotowalnego lotu" po 360^o i pozostaje w stabilnej spirali, pilot interweniuje zgodnie z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika i powinien zdołać powrócić do "pilotowalnego lotu" po mniej 360^o.

Tandem: samoczynne przejście do "normalnego lotu" po mniej niż 360^o.