TEST PARALOTNIOWY
TEST AEROKLUBU POLSKIEGO
(fragment)
Opracowanie: Agata Kaczyńska
luty 2000
Aby sprawdzić odpowiedź, najedź kursorem na pytanie (nie klikaj) i spojrzyj na dolny pasek przeglądarki.
- Po czym pilot poznaje oderwanie się strug?
- po nasileniu się odgłosów lotu
- po ucichnięciu odgłosów lotu
- po wzrastającej sile na linkach sterowniczych
- po wzroście prędkości opadania
- Czy do celów obejrzenia każdy pilot musi dokonać wyrzucenia systemu hamującego?
- tak - dla obejrzenia i niezbędnego sprawdzenia
- tak - lecz przy idealnych warunkach do latania
- nie - tylko w niebezpieczeństwie
- tak - wyłącznie w dniach długiego latania
- Jakie zachodzi niebezpieczeństwo, gdy pilot wleci na minimalnej prędkości w obszar turbulencji?
- już nieznaczny wzrost kąta natarcia może prowadzić do przeciągnięcia
- jednostronne oderwanie strug może doprowadzić do korkociągu
- w ekstremalnych przypadkach może dojść do pełnego przeciągnięcia
- w zasadzie żadne - przy turbulentnych warunkach dla bezpieczeństwa, należy lecieć z minimalną prędkością, lub nawet poniżej niej
- W początkowej fazie przeciągnięcia (przy przepadaniu)...
- strugi powietrza odrywają się na prawie całej górnej powierzchni skrzydła
- skrzydło jest ciągle wypełnione, lecz odchyla się trochę do tyłu
- skrzydło zachowuje pełną sterowność
- kąt szybowania spada do połowy
- Przed oderwaniem się skrzydła od ziemi, tylko zewnętrzne komory skrzydła wypełniły się...
- w dalszym przebiegu startu możliwe jest bezpieczne skorygowanie błędu - przez obustronne pociągnięcie linek sterowniczych można wypełnić całe skrzydło
- należy bezwzględnie przerwać start
- przez hamowanie po zapadniętej stronie należy natychmiast napełnić skrzydło
- pilot pociąga tylne taśmy
- Reakcje pilota w początkowej fazie przeciągnięcia (przy przepadnięciu)...
- nie są potrzebne, jako, że każda paralotnia z atestem samorzutnie wychodzi ze spadochronowania po maksimum 2 s
- są niezbędne - pilot musi najpierw gwałtownie, całkowicie odpuścić sterówki, by wywołać gwałtowne huśtania. Resztę trasy pokonuje z luźnymi sterówkami.
- są niezbędne - pilot luzuje sterówki na tyle, by nie dopuścić do wyskoczenia skrzydła do przodu.
- są niezbędne - pilot luzuje jedną sterówkę i poprzez wykonanie 1,5 obrotu w korkociągu wychodzi z przepadania
- Spadochronowanie...
- zdarza się w starszych skrzydłach
- wymaga reakcji pilota by z niego wyjść - pilot popycha obie tylne taśmy do przodu
- może zdarzyć się przy mokrym skrzydle
- wymaga reakcji pilota by z niego wyjść - pilot popycha obie taśmy A do przodu
- Wyprowadzenie standartowe ze spadochronowania następuje poprzez...
- popchnięcie taśm A i B do przodu
- popchnięcie taśm A do przodu
- krótkotrwałe, silne pociągnięcie obu linek sterowniczych
- poprzez przeciągnięcie z zakończonym jednostronnym hamowaniem
- Paralotnia spadochronuje na wysokości zbyt niskiej na wyprowadzenie (np. ok. 10 m). Pilot powinien...
- rzucić system hamujący
- wyprostować się w siedzeniu do pionu i przygotować do lądowania spadochronowego
- podkurczyć nogi i przy upadku próbować przetoczyć się na bok
- na wysokości 3-5 m nad ziemią silnie przeciągnąć obie sterówki
- W pełnym przeciągnięciu...
- prędkość opadania wynosi około 3-5 m/s
- skrzydło często silnie się waha i odchyla się daleko do tyłu
- skrzydło opróżnia się z powietrza częściowo lub całkowicie
- trzeba natychmiast poluzować obie sterówki
- Co zrobić, by wyjść z pełnego przeciągnięcia?
- gwałtownie poluzować obie linki sterownicze w chwili, gdy skrzydło znajduje się wyraźnie za pilotem
- utrzymać zaciągnięte linki sterownicze póki skrzydło nie znajdzie się nad pilotem i luzować je powoli tak, by skrzydło nie wyskoczyło do przodu
- poprzez silne pompowanie linkami sterowniczymi. Jeżeli pompowanie jednocześnie obu linkami sterowniczymi nie pomaga, trzeba pompować naprzemiennie.
- Dozowane z wyczuciem pompowanie pozwala napełnić skrzydło i odzyskać nad nim kontrolę
- Przeciągnięcie dynamiczne...
- jest to inne określenie pełnego przeciągnięcia
- jest świadomie wykonywane przez pilota przy lądowaniu
- nie ma takiego określenia w paralotniarstwie
- jest to stopniowane oderwanie strug powietrza
- Przy przeciągnięciu dynamicznym...
- skrzydło zostaje nagle zahamowane przez pilota, by spowodować oderwanie strug
- skrzydło jest stopniowo hamowane przez pilota aż do rozpoczęcia przeciągnięcia
- efekt huśtania jest większy niż przy przeciągnięciu statycznym
- skrzydło spokojnie opada pionowo
- Przy korkociągu...
- skrzydło znajduje się w stromej spirali
- wewnętrzna końcówka skrzydła nie jest opływana przez laminarną strugę powietrza ze względu na zbyt duży kąt natarcia, a zewnętrzna końcówka skrzydła krąży z dużą prędkością wokół wewnętrznej
- jedna strona skrzydła jest zbyt silnie zahamowana i odchyla się do tyłu
- skrzydło może częściowo się opróżnić
- Z korkociągu wychodzimy poprzez...
- kontrolowane odpuszczenie linek sterowniczych
- pełne przeciągnięcie, jeżeli inny sposób nie skutkuje
- przyhamowanie strony przeciwnej do kierunku obrotu
- natychmiastowe odpuszczenie sterówek
- Korkociąg...
- jest ruchem wokół osi podłużnej
- obrotem wokół osi pionowej
- musi zostać możliwie prędko przerwany, aby nie doprowadzić do zakleszczenia linek
- jest figurą, którą każdy pilot musi opanować, co jest sprawdzane w czasie egzaminu
- Podwinięcie boczne (klapa)...
- częściej zdarza się przy skrzydłach wyczynowych niż szkolnych
- w niespokojnym powietrzu jest możliwe na każdym skrzydle
- przy niewłaściwej reakcji pilota może prowadzić do spiralnego upadku
- musi zostać skompensowane kontrolowanym przyhamowaniem przeciwną linką sterowniczą i przechyleniem ciała. Jeżeli podwinięcie nadal nie otwiera się samo, należy usunąć je "pompowaniem" linką sterowniczą
- Przy bocznym podwinięciu skrzydła pilot powinien...
- natychmiast obie linki sterownicze mocno pociągnąć i przytrzymać około 3 s
- przyhamować stronę przeciwną i przenieść na nią ciężar ciała aby utrzymać kierunek, obserwować stronę podwiniętą, i jeżeli trzeba poprawić ją przez pompowanie
- natychmiast energicznie przyhamować stronę przeciwną, potem obie linki sterownicze odpuścić
- podwiniętą stronę energicznie zahamować, a potem z prędkością najlepszej doskonałości lecieć dalej
- Jeżeli podwinięta w locie końcówka uwięzła w linkach, to...
- zawsze wynika to z niedokładnego sprawdzenia przed startem
- pilot musi przyhamować stronę przeciwną by utrzymać kierunek lotu i próbować uwolnić zaplątany koniec skrzydła
- pilot musi przyhamować stronę przeciwną i jeśli uwięźnięcie jest duże oraz duży jest zapas wysokości, to można je rozplątywać poprzez wykonanie pełnego przeciągnięcia
- jeżeli nie udaje się go uwolnić a zdolność manewrowania skrzydłem została niebezpiecznie ograniczona, należy użyć systemu hamującego
- Czołowe podwinięcie (frontsztal)...
- może powstać w wyniku przemieszczenia ciężaru ciała na bok
- powstaje przy silnych podmuchach zstępujących
- najczęściej otwiera się samorzutnie
- przy otwieraniu się silnie obciąża linki grup A i B
- Jeżeli krawędź natarcia w podwinięciu czołowym nie otwiera się samorzutnie...
- trzeba energicznie pociągnąć za jedną linkę sterowniczą
- trzeba w sposób kontrolowany obustronnie przyhamować
- należy natychmiast rzucić system hamujący
- sprowadzić skrzydło do normalnego stanu poprzez silne pociągnięcie taśm A
- Przy czołowym podwinięciu skrzydła...
- krawędź spływu załamuje się w dół
- krawędź natarcia podwija się w dół i komory częściowo się opróżniają
- skrzydło może przepaść lub zacząć rotować
- gwałtowne jego otwarcie nadweręża linki grupy A i B
- Jakim sposobem pilot traci wysokość w przypadku, gdy zanadto zbliży się do podstawy aktywnego cumulusa?
- w powolnym locie
- w stromej spirali
- w przeciągnięciu taśmami B (B-sztalu)
- polecane jest pełne przeciągnięcie
- Aktywne przemieszczanie ciężaru ciała oznacza, że:
- pilot utrzymuje swe wyposażenie możliwie blisko środka ciężkości
- pilot leci z możliwie dokładnie zaciągniętymi pasami krzyżowymi i przemieszcza swój ciężar do przodu i do tyłu
- pilot leci z luźno zaciągniętymi krzyżakami lub w uprzęży bez krzyżaków i przemieszcza ciężar ciała na boki, swoim ułożeniem wspierając zakręt
- na paralotni sterowanie przebiega aerodynamicznie. Pojęcie to pochodzi od szybownictwa
- O czym należy pamiętać przy stromej spirali?
- prędkość własna przy locie w spirali musi być możliwie duża
- obciążenia występujące w stromej spirali znacznie rosną, co wynika z potężnej siły odśrodkowej
- niektóre skrzydła przy wyjściu ze spirali, mogą przez pewien czas kontynuować rotację
- maksymalne prędkości opadania osiągane w tej figurze wynoszą ok. 6 m/s
- W stromej spirali
- należy patrzeć w stronę zewnętrznej końcówki
- należy patrzeć na leżący na ziemi punkt, wokół którego krążymy
- należy spiralę zakończyć przynajmniej 200 m nad ziemią
- przy wychodzeniu z niej linki sterownicze należy dociągnąć przynajmniej do piersi
- Przeciągnięcie taśmami B (B-sztal)
- jest manewrem ratunkowym, przy którym pociągamy przednie taśmy o 40-60 cm do dołu
- jest manewrem tracenia wysokości, w którym prędkość opadania osiąga równie duże wartości, jak przy stromej spirali z tym, że jest on mniej męczący dla pilota
- jest manewrem tracenia wysokości, przy którym pilot ciągnie do dołu taśmy grupy B
- daje prędkość opadania ok. 6-10 m/s
- Przy przeciągnięciu taśmami B (B-sztalu)
- pilot utrzymuje sterówki w dłoniach
- musimy mieć konstrukcyjnie rozdzielone taśmy grup A i B
- pilot pociąga w dół linki grupy B i ich zamocowania o ok. 20-30 cm
- prędkość opadania jest tym większa im bardziej taśmy B są ściągnięte do dołu
- Z przeciągnięcia taśmami B (B-sztalu) wychodzimy poprzez
- powolne odpuszczenie taśm grupy B
- płynne odpuszczenie taśm grupy B
- wejście w zakręt dla uzyskania prędkości
- odpuszczenie najpierw jednej, potem drugiej z taśm grupy B
- Gdy taśmy grupy B zbyt mocno pociągniemy w dół, to
- istotnie wzrośnie prędkość opadania
- skrzydło stanie się niestabilne
- prędkość opadania wzrośnie nieistotnie, bądź nie zmieni się
- skrzydło stanie się stabilne
- Przy zderzeniu paralotni
- z innym statkiem powietrznym pilot musi natychmiast rzucić system hamujący, co jest wymagane przepisami
- z innym statkiem powietrznym pilot musi, jeżeli jego paralotnia jest niesprawna natychmiast rzucić system hamujący
- występuje niebezpieczeństwo splątania się linek nośnych
- nie wolno rzucać systemu hamującego zbyt blisko ziemi
- System hamujący
- powinien być w locie łatwo dostępny w każdej sytuacji
- powinien być dopasowany do wagi pilota
- powinien być przynajmniej raz wytestowany przez pilota poprzez rzucenie go na małej wysokości
- powinien być użyty wyłącznie w razie konieczności, ale czynności i ruch potrzebne do jego rzucenia powinny być ćwiczone przez pilota