Raven AX

Raven AX

Raven AX

Opis techniczny: Tkanina New Skytex Porcher Marine, linki Dyneema. Usztywnione wloty powietrza ułatwiające napełnianie. Gruby profil o bardzo dobrym współczynniku siły nośnej, stosowany w wielu konstrukcjach zagranicznych, zapewnia duży zakres bezpieczeństwa. Punkty mocowania linek do czaszy a także grubość linek rzędu "A" zostały dostosowane także do lotów z dowolnej wielkości napędem plecakowym. Taśmy nośne zostały wykonane w systemie 4-taśmowym z trymerami i systemem speed. Każdy rząd taśm posiada kolorowe obszycia ułatwiające odróżnienie. Zróżnicowano też kolorystycznie linki rzędu "A" i sterówek.

Obrys paralotni Raven AX ze standardową grafiką firmową (praktycznie dowolna kolorystyka)

Dane techniczne

Powierzchnia	26,9	28,9	30,9	m2
Liczba komór	38	40	42
Rozpiętość	11,1	11,6	12,1	m
Cięciwa maksymalna	3,1	3,1	3,1	m
Cięciwa minimalna	0,68	0,68	0,68	m
Wydłużenie	4,6	4,6	4,7
Doskonałość	7,5	7,6	7,6
Prędkość speed	45	45	45	km/h
Prędkość maksymalna	40	40	40	km/h
Prędkość minimalna	20	20	20	km/h
Minimalna prędkość opadania	1,2	1,2	1,2	m/s
Masa startowa pilota	50-70	65-85	80-110	kg

Raven AX

Wrażenia z użytkowania: Raven AX został zaprojektowany jako maksymalnie bezpieczne skrzydło posiadające bardzo dobre właściwości lotne. Idealnie nadaje się do doskonalenia techniki po kursie podstawowym, a także do porządnego "polatania sobie" bez ambicji zawodniczych i dla osób, które chcą mieć coś porządnego nad sobą. Raven daruje bardzo dużo błędów, ze wszystkiego sam wychodzi, a jednocześnie posiada cechy skrzydeł pośrednich, tzw. "żylet". Zdarzyło mi się np. wypompować 3/4 powietrza z czaszy, gdy zbyt szybko założyłem duże klapy na podejściu (~50 m). Po puszczeniu linek czasza natychmiast się napełniła i mogłem spokojnie wylądować.

Starty na holu - skrzydło wstaje spokojnie, bez tendencji do wyprzedzania (niektóre skrzydła tej klasy uciekają pilotowi do przodu). Na holu zachowuje się bardzo poprawnie. Przy zastosowaniu uprzęży typu full-race można sterować na holu praktycznie tylko wychyleniami ciała. Żadnych niespodzianek. Procentuje tu optymalizacja profilu pod kątem holowania.

Alpejka - skrzydło w alpejce ma duże kąty użyteczne, a za tym łatwość manewrowania. Można je podciągnąć nawet wtedy, gdy już prawie dotyka ziemi. Po postawieniu nie wyskakuje gwałtownie za głowę - tu daje znać gruby i stateczny profil. Te cechy bardzo się przydają przy stawianiu w rotorze na klifie.

Pilotaż i akrobacja - Raven AX jest "miękki", tzn. po rozpoczęciu figury rozpędza się wraz z pilotem, nie ucieka znad głowy na boki, tylko wchodzi do figury z lekkim rozpędem:

Raven AX

Lot z napędem - żadnych problemów

Klapy - obustronne bez problemu same wychodzą, duża jednostronna też, kierunek lotu daje się łatwo korygować ciałem

B-stall - bardzo duży opór na początku po czym skrzydło dosyć intensywnie łopocze. Można wyjść bez obawy "strzałem" z taśm

Spirala - żadnych problemów, sam wychodzi po odpuszczeniu sterówki

Motyl - oj, tego to Raven nie lubi robić, po prostu nie chce się załamać.

Inne figury też były robione z podobnym skutkiem. Profil skrzydła jest bardzo bezpieczny i odporny nawet na "brutalne" traktowanie. Oczywiście coś za coś. Skrzydło nie jest rewelacyjnie szybkie, przy silniejszym wietrze przydaje się speed, rekordów na tym nie pobijesz. Ale za to, gdy "żylety" walczą z termiką, Ty sobie spokojnie żeglujesz bez zmartwień o klapy, front-stalle itp. Czyli po prostu paralotnia rekreacyjna.

Sławomir Gmerek
sgmerek@um.szczecin.pl